Antoni
Magun

Von Dorota 08.03.2016 um 18:46 Uhr | melden

Witaj Antoni! Nie miałam okazji Cię poznać, znam tyko wizerunek, który nakreślili Twoi bliscy. Wiem, jak trudną, kamienistą drogę wybrał dla Ciebie Pan. Jak sobie z tym radziłeś!? Niejeden upadłby w drodze! Jak to zrobiłeś, że po tym wszystkim, czym częstowali Cię ludzie potrafiłeś zachować w sercu miłość!? Jesteś dla mnie symbolem wytrwania wbrew wszystkiemu i mimo wszystko. W zasadzie powinnam zakończyć tradycyjnie, słowami: "Wieczne odpoczywanie ...", ale wiem, że to tak nie działa. Bóg pozwala odpocząć tylko udręczonemu ciału, ale dusza czyni nareszcie wszystko, o czym nawet marzyć nie była zdolna i nie ma już dla niej granic... Myślę, że nie masz teraz chwili wytchnienia w realizacji swych pragnień, więc pewnie zakończę słowem: Wytrwania!